[box] “En, zullen we eens veranderen?” Deze nieuwe sectie is gewijd aan degenen die besluiten om nieuwe gewoontes aan te nemen. Ontdek Stephan’s getuigenis over het gebruik van wasbare luiers… [/box]

Waarom is het zo moeilijk om een gewoonte te veranderen?

Op de crèche, toen ik ouders hun kinderen met wasbare luiers zag afzetten, dacht ik echt dat ze overdreven. Het was er een beetje over. En dan, eerlijk gezegd, was het echt nodig? Het bilan van wassen is bijna net zo slecht. In ieder geval lijkt het erop dat ik een conclusie in die richting heb gelezen of gehoord.

Zo was het met onze eerste twee meisjes.

Totdat sommige vrienden een doos met wasbare luiers afzetten die ze niet meer nodig hadden. Onze derde dochter was net geboren. Het werd moeilijk om het niet te proberen. Maar we hebben nog wat langer geaarzeld. “De komst van een pasgeboren baby is al zo’n verandering! “Trouwens, zijn deze wasbare luiers echt geschikt voor pasgeborenen? Daar moet ik zeker weer iets over gelezen of gehoord hebben. Ja, dat klopt.

Eindelijk was er een buurtvergadering nodig. Het onderwerp kwam toevallig ter sprake onder het genot van een drankje. Twee families zitten in hetzelfde proces, in dezelfde zelfbevraging als wij. Ze lijken vastberadener, geruststellender ook. “Het duurt wat langer, ja, maar goed, als je niet bereid bent om een beetje moeite te doen…” We begonnen de volgende dag al met het dragen van wasbare luiers, zonder onderbreking voor anderhalf jaar.

Vandaag de dag zou het onmogelijk zijn om terug te gaan. Het gebruik van wegwerpluiers thuis lijkt me net zo absurd als het serveren van het eten in plastic borden. De verschillen in milieu-impact zijn ook van dezelfde orde.

Hoe konden we zolang hebben gewacht? Wat was die rem die zo krachtig was? Angst voor het onbekende, natuurlijk. Daar is geen tijd voor. We moeten investeren. Trouwens, het is te smerig! Maar al deze argumenten hebben we sindsdien teruggebracht tot niets**. De reden was nog ergens anders.

Een gewoonte veranderen betekent accepteren dat je het al jaren mis hebt… Voor ons was de overstap naar wasbare luiers het accepteren dat de 8500 luiers voor onze eerste 2 kinderen vervangen hadden kunnen worden door 30 wasbare luiers. Hard.

Dit voorbeeld van afwasbare luiers maakt me duidelijk hoe moeilijk het is om te veranderen naar een meer duurzame samenleving. Elk gebaar dat we veranderen, elke gewoonte die we aanpassen, is accepteren dat we het fout hebben gedaan, dat we het al zo lang fout hebben, soms zelfs al een generatie lang. Ik heb hetzelfde gehoord van de boerenvader van een vriendin die zijn boerderij overneemt en deze omvormt tot biologische landbouw. Hij besefte dat zijn dochter in feite gewoon de gewoontes van haar eigen vader volgde. En dat hij het al tientallen jaren mis had met zijn gebruik van fyto.

Maar dat had hij niet.

Dat is het juist, niemand had het mis. Er is geen schuld te bekennen. En dat is de sleutel tot het verduurzamen van onze samenleving. Verandering is geen kritiek op ons verleden. Onze beslissingen waren niet verkeerd. We leefden gewoon in een andere wereld met andere architecturen. Veranderende tijden, budgetten en prioriteiten, onze familie en vrienden, beschikbare informatie en media-aandacht… Veranderen is niet oordelen over het verleden. Beide zijn belangrijk, maar het is cruciaal dat ze onafhankelijk zijn.

En als we zeggen dat onze wereld twee keer zo snel verandert als vroeger, laten we dan proberen onze daden uit het verleden half zo snel te beoordelen. Dat zal niet gemakkelijk zijn. Onze wereld is nu al anders dan twee maanden geleden…

Een deel van de oplossing zal liggen in het groepseffect en het delen ervan. Het besef dat men niet de enige is die moet, wil of kan veranderen is vaak de eerste stap. De associatieve wereld, openbare instellingen, buren, familie, iedereen kan een beslissende rol spelen.

Deze crisisperiode dwingt ons tot nadenken. Het is ook een tijd voor bezinning en verandering. Ik hoop dat deze nota een kleine bijdrage kan zijn.

Draag goed zorg voor uzelf,
Stephan

** Dat vereist een beetje meer organisatie, ja. En het is niet allemaal goed nieuws. Maar de inspanning wordt echt beloond door de impact op het milieu en de portemonnee. Wat een genot is het om te zien hoe de vuilbakken worden ontdaan van zoveel petroleumproducten!